Het Mechels Koorboek is het enige koorboek uit de vorstelijke, Bourgondisch-Habsburgse sfeer en het enige volledige Alamirehandschrift op het grondgebied van de Vlaamse Gemeenschap. Daarnaast heeft het een bijzondere artistieke waarde als een van de mooiste en best bewaarde van een groep van perkamenten Alamirehandschriften, verlucht met miniaturen in de zogenaamde Gents-Brugse stijl, die dienst deden als vorstelijke relatiegeschenken van het Habsburgse hof. Binnen het geheel van de groep handschriften die door het Bourgondisch-Habsburgse hof geschonken werden, heeft dit koorboek een belangrijke ijkwaarde als het beste voorbeeld. Het is bovendien het enige Alamirehandschrift dat nog steeds bewaard wordt in de stad waar het wellicht tot stand gekomen is. Het Mechels Koorboek heeft een belangrijke waarde voor het collectieve geheugen omdat het op unieke wijze getuigt van de politieke ideologie die het Bourgondisch-Habsburgse huis voorstond. Culturele luxeproducten zoals dit koorboektype fungeerden vaak als vorstelijke relatiegeschenken vanwege het Habsburgse hof ter gelegenheid van onder meer bezoeken, huwelijken, politieke overeenkomsten, en werden specifiek voor dat doel vervaardigd. In tegenstelling tot de klassieke religieuze handschriften bevatten enkele uitzonderlijke werken zoals het Mechels Koorboek een tweede betekenislaag, waarin een specifieke, vaak tijdsgebonden politiek-ideologische boodschap te herkennen is. Vooral de beroemde allegorische openingsminiatuur met Maximiliaan van Oostenrijk op de troon, geflankeerd door familieleden en drie kerkelijke en drie wereldlijke personages, wordt in dat verband aangehaald. Het koorboek heeft tevens een bijzondere artistieke waarde. Het behoort tot de laatste bloeiperiode van de Vlaamse miniatuurkunst, de periode 1475-1550, en wordt gekenmerkt door een zeer hoge kwaliteit, bewerkstelligd door de medewerking van muziekkalligraaf Petrus Imhoff, alias Alamire, en van onder andere miniaturist Gerard Horenbout. De missen in het werk zijn gecomponeerd in een hoogstaande polyfone stijl door grootmeesters van de Vlaamse polyfonie als Matthaeus Pipelare en Pierre de la Rue. Het zijn onmiskenbaar uitgebalanceerde missen van hoog niveau met een begin van tekstuitbeelding.