Les Travaux d’Hercule
- | |
Wolfers Frères | |
| 1936 - 1937 | |
| Tafelmiddenstuk bestaande uit drie delen: twee identieke kandelaars en een jardinière | |
| - | |
glas (materiaal), ivoor, zilver, lakverf | |
zilversmeedkunst | |
| Tafelmiddenstuk: h 7,9 cm, 72,3 x 26 cm / Kandelaars: h 5,5 cm, 41,3 x 12,7 cm | |
| - |
| Verzameling | |
| Artistiek erfgoed | |
| Privébezit | |
| Het overlijden van Philippe Wolfers in december 1929 viel ongeveer gelijktijdig met de beurscrash van Wall Street. Aan de vooravond van het nieuwe decennium was Wolfers Frères niet alleen zijn getalenteerde sterontwerper kwijt, ook op financieel gebied kondigden zich bijzonder sombere jaren aan. Niet alleen het zakencijfer was in vrije val, ook de edelmetalen, waarvan de smederij een enorme voorraad had, devalueerden in gestaag tempo. Enkel mits inbreng van vers kapitaal kon Wolfers Frères ternauwernood aan het faillissement ontsnappen en de zaak werd omgevormd tot de Naamloze Vennootschap, S.A. Wolfers Frères. In de eerste jaren na het overlijden van Philippe Wolfers werd geen prioriteit gegeven aan het ontwerp. Toch werd Omer de Waegh (1897–1982), die al sinds 1917–1918 voor Wolfers Frères werkte aan het hoofd van het ontwerpbureau geplaatst. Onder Philippe Wolfers was zijn rol beperkt gebleven tot het uittekenen van de ontwerpen van de artistiek directeur. Pas vanaf 1935, wanneer de firma van de ondergang was gered, zou Omer de Waegh zich kunnen ontpoppen als de nieuwe ontwerper van de belangrijkste Belgische zilversmederij. De deelname aan de Exposition internationale des Arts & Techniques die in 1937 in Parijs werd georganiseerd en die kan worden beschouwd als de opvolger van de internationale tentoonstelling van decoratieve kunsten in Parijs in 1925 werd door S.A. Wolfers Frères aangegrepen om de firma internationaal weer op kaart te zetten. In het Belgische paviljoen, ontworpen door Henry Van de Velde, toonde S.A. Wolfers een collectie zilverwerk waarvan het meest prestigieuze het tafelmiddenstuk Les Travaux d’Hercule was. Het was bedoeld om indruk te maken op een internationaal publiek door de afmetingen, het gebruik van kostbare materialen en ingewikkelde procedés en door de moderne en zeer eigentijdse vormgeving. Omer de Waegh begon al in 1936 met het ontwerp van deze bijzondere inzending. Opvallend is de skeletvormige opbouw en uitgelengde vorm van het ontwerp. De structuur dient als basis voor de somptueuze versiering. Miniatuurpaneeltjes in hout met ingelegd ivoor verbinden de basis met de schaal en illustreren de twaalf werken van Hercules, het onderwerp waaraan het tafelmiddenstuk zijn naam dankt. De voorliefde van Omer de Waegh voor het neoklassieke – die trouwens tot de tijdsgeest behoorde - beperkte zich niet enkel tot de vormgeving, ook de iconografie heeft dezelfde inslag. Dat het huis Wolfers Frères zich bewust was van het prestige van het tafelmiddenstuk, moge blijken van het feit dat zij de foto van het werk gebruikten in alle publiciteit van de firma in het kader van de internationale tentoonstelling in Parijs in 1937. Expliciet werd daarbij ook de naam van de ontwerper Omer de Waegh vermeld. Les Travaux d’Hercule is een prestigewerk speciaal ontworpen en gerealiseerd voor de internationale tentoonstelling in Parijs in 1937 en is daarmee nog een van de weinige materiële getuigen van die belangrijke tentoonstelling van decoratieve kunsten, de laatste belangrijke die voor de Tweede Wereldoorlog werd georganiseerd. | |
| nee | |
| - | |
| 26 juli 2024 | |
| - |
| ||||
| ||||
| ||||
| ||||
| ||||
|
