Magnolia en Monnaie du Pape of Lunaires
- | |
Philippe Wolfers | |
| voor 26 januari 1907 | |
| - Magnolia - Philippe Wolfers - voor 26 januari 1907, inv.nr. 1451 1&2, zilver, email en marmer, hoogte 12,5 cm (een paar vazen gemonteerd op marmeren sokkel (een van de sokkels ontbreekt), signatuur Philippe Wolfers van het type S.Ph.W. 5 met vermelding Ex. unique; - Monnaie du Pape of Lunaires -Philippe Wolfers voor 26 januari 1907, inv.nr.s 1452 1 & 2: zilver email en marmer, hoogte 25,5 cm, een paar schalen met deksel gemonteerd op een ronde geprofileerde sokkel (een van de twee marmeren sokkels ontbreekt).; | |
| Open in nieuw venster | |
email, marmer, zilver | |
zilversmeedkunst | |
| Magnolia: hoogte 12,5 cm - Monnaie du Pape of Lunaires - hoogte 25,5 cm | |
| edelsmeedkunst |
| Verzameling | |
| Artistiek erfgoed | |
| Overheidsbezit | |
| Tijdens de internationale tentoonstelling die in 1897 in Brussel werd georganiseerd, leerde Philippe Wolfers de juwelen van René Lalique kennen. Philippe Wolfers had voor die tentoonstelling de prestigieuze stand van de zilversmederij Wolfers Frères ontworpen en hij stelde er een aantal unieke, artistiek hoogwaardige werken tentoon. Ook een deel van het zilverwerk, naast dat in de obligate neostijlen, had hij een moderne artistieke productielijn doorgevoerd die er door de firma werd geëxposeerd. In 1897 was Philippe Wolfers er nog niet in geslaagd een moderne lijn te introduceren in de juweelproductie van de familiale onderneming. Op de tentoonstelling van 1897 kocht Philippe Wolfers bij René Lalique een sierkam en nog tijdens de tentoonstelling begon hij met het ontwerp van juwelen in het zgn. ‘genre Lalique’. De eerste juwelen waren in zilver en iets later volgden realisaties van goud. Kleurinbreng werd verkregen door de integratie in de compositie van stenen en parels en door eventueel het edelmetaal te patineren. Pas in de tweede helft van 1898 gebruikt hij, weliswaar nog heel beperkt, email in zijn juweelcreaties. De emailtechniek van de vazen Magnolia is bijzonder. Het betreft vensteremail. Vensteremail of ‘plique-à-jour’ kende zijn hoogtepunt omstreeks 1900. Het is, zoals het woord het zegt, een techniek van emailleren die een effect als van een glasraam geeft, maar dan in miniatuur. De ondergrond van het object wordt weggenomen na het bakken van het email. Deze techniek werd omstreeks 1850 (her)ontdekt, waarschijnlijk gelijktijdig door verschillende ateliers. Het ging effectief over een herontdekking daar vensteremail al werd toegepast in de renaissance door Buenvenito Cellini. Vanaf 1864 kende de techniek een toenemend succes door de creaties van Boucheron aan wie juwelier Mollard het patent had verkocht. Gezien het om een herontdekking van een techniek ging, stond het octrooi echter sterk ter discussie. Dat bracht mee dat verschillende ateliers de techniek van het vensteremail gingen toepassen in hun creaties. Omstreeks 1900 kende het een hoogtepunt in de exclusieve juweelkunst, maar het blijf bijzonder daar het technisch bijzonder moeilijk realiseerbaar bleef. Al in 1901 werd Philippe Wolfers door de Franse pers bestempeld als de beste buitenlandse (lees: niet-Franse) emailleur. Hij verwierf die status door emailwerk dat getuigt van een totale beheersing van de moeilijke techniek van het vensteremail. Daartoe ging Philippe Wolfers tussen november 1897 en september 1898 lessen volgen bij Louis Houillon. Laatstgenoemde was in de laatste decennia van de 19de eeuw een van de beroemdste emailkunstenaars die als geen ander de techniek van het vensteremail beheerste en waarvan bekend is dat hij grote Franse emailkunstenaars zoals Etienne Tourette opleidde. Tourette was de emailleur van de bekende art-nouveau-juwelier Fouquet die wereldfaam verwierf met de realisatie van de projecten van Alphonse Mucha. Philippe Wolfers paste de techniek van het vensteremail niet alleen toe in de juweelkunst, ook in twee van zijn unieke sculpturen, Junon! en La Femme au Paon gebruikt hij vensteremail voor de polychromie van de ogen van de verlichte pauwenveren. De vaasjes Magnolia zijn, zoals vermeldt bij de signatuur, unieke exemplaren. Zij werden gecreëerd samen met nog drie andere modellen: Glycines, Chrysanthèmes en Monnaie du Pape of Lunaires. Omdat Glycines en Chrysanthèmes zijn verdwenen, kennen we naast Magnolia enkel nog het model Monnaie du Pape. Dergelijke vazen, met grote partijen vensteremail, zijn technisch zo moeilijk te realiseren dat zij naast hun esthetische concept moeten worden beschouwd als krachttoeren. Op internationaal niveau heeft enkel de Fransman Eugène Feuillâtre dergelijke objecten kunnen realiseren. | |
| nee | |
| Open in nieuw venster | |
| 21 juni 2023 | |
| 18 oktober 2023 |
| - | |
| Design Museum Gent | |
| Jan Breydelstraat 5, 9000 Gent | |
| - |
| ||||||||
| ||||||||
|
